Οι παρενέργειες των ογκολογικών θεραπειών σήμερα, δεν έχουν καμία σχέση με τις μνήμες ή τις εντυπώσεις ακόμη και του πρόσφατου παρελθόντος.

Ειδικότερα:

Παρενέργειες χημειοθεραπείας

Οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας ποικίλουν ανάλογα με το είδος των φαρμάκων και την δοσολογία τους. Τα φάρμακα δεν είναι ίδια μεταξύ τους. ‘Αλλα ρίχνουν τα μαλλιά και άλλα όχι.  Άλλα προκαλούν ναυτία ή διάρροια και άλλα όχι. Η πτώση των αιμοσφαιρίων εξαρτάται από την ένταση της θεραπείας.

Γενικά, ισχύει ότι στην σημερινή  εποχή όλες οι παρενέργειες αντιμετωπίζονται με επιτυχία πλήρως ή σε μεγάλο βαθμό και δεν πρέπει να αποτρέπουν ασθενείς από θεραπείες που είναι αναγκαίες.

Παρενέργειες ακτινοθεραπείας

Ευτυχώς είναι ελάχιστες, περιορίζονται ίσως σε λίγη ναυτία ή κόπωση. Αν ακτινοβολείται το έντερο μπορεί να υπάρχει και διάρροια.

Αλλεργικές αντιδράσεις

Μη αναμενόμενη αντίδραση σε κάποιο φάρμακο (ή άλλου είδους ουσία) λόγω της ξεχωριστής ιδιοσυγκρασία κάποιου ατόμου.  Όπως μερικοί άνθρωποι αντιδρούν άσχημα στα φυστίκια ή στις γαρίδες, έτσι κάποιοι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν εξάνθημα, πυρετό, δύσπνοια, πρήξιμο, πτώση της πίεσης μετά τη χορήγηση ενός αντικαρκινικού φαρμάκου.

Η αντίδραση μπορεί να συμβεί τη στιγμή της έγχυσης του φαρμάκου ή μετά από μέρες στο σπίτι. Αν είναι ελαφριά, ελέγχεται με διάφορα αντιαλλεργικά φάρμακα (π.χ. κορτιζόνη, αντισταμινικάκλπ) και η θεραπεία μπορεί να συνεχιστεί. Αν η αντίδραση είναι σοβαρή, τότε ο γιατρός θα πρέπει να αλλάξει τη θεραπεία.

Αλωπεκία ( απώλεια μαλλιών)

Αλωπεκία είναι απώλεια των μαλλιών, λόγω της χημειοθεραπείας. Δεν συμβαίνει με όλα τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα. Αν ένα φάρμακο ρίχνει τα μαλλιά δεν σημαίνει ότι είναι πιο δραστικό από ένα άλλο που δεν τα ρίχνει. Συνήθως τα μαλλιά πέφτουν τρεις εβδομάδες μετά την έναρξη της χημειοθεραπείας και ξαναφυτρώνουν μετά το τέλος της θεραπείας, συχνά με ελαφρά διαφορετική μορφή.

Η αντιμετώπιση της αλωπεκίας, είναι η αποδοχή της κατάστασης, η χρήση περούκας ή αν δεν αντενδείκνυται, η χρήση κρύου καπέλου στη διάρκεια της έγχυσης της χημειοθεραπείας.

Αναιμία

Πτώση του επιπέδου αιμοσφαιρίνης στο αίμα. Συνδέεται με πτώση του αιματοκρίτη και του αριθμού ερυθρών αιμοσφαιρίων. Οι τιμές για τα τρία αυτά μεγέθη, είναι αλληλένδετα.

Το πόσο σημαντική είναι η αναιμία για κάθε ασθενή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως φύλο, ηλικία, ύπαρξη άλλων νόσων, χρονιότητα, αιτία της αναιμίας κ.λπ.. Αναιμία μετρίου βαθμού συνήθως δεν είναι ανησυχητική και γίνεται καλά ανεκτή. Συνήθως την αναιμία προκαλεί ο ίδιος ο καρκίνος, η χημειοθεραπεία, η ακτινοβολία και η έλλειψη σιδήρου.