Χημειοθεραπεία είναι η χορήγηση κυτταροτοξικών φαρμάκων για την καταπολέμηση του όγκου. Τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα συνήθως εμποδίζουν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό είτε με κατευθείαν δράση στο DNA, είτε εμποδίζοντας τον μηχανισμό της διαίρεσης του κυττάρου. Επειδή προκαλούν βλάβη σε καίριο μηχανισμό του κυττάρου ονομάζονται κυτταροτοξικά.

Η σύγχρονη χημειοθεραπεία παράλληλα με τη βελτίωση της υποστηρικτικής αγωγής, έχει ισχυροποιήσει τη θέση μας απέναντι στον καρκίνο.  Έτσι αυξάνονται τα ποσοστά ιάσεων καθώς και η επιβίωση των ασθενών, ενώ η χημειοθεραπεία είναι πια πολύ καλά ανεκτή στην πλειονότητα των περιπτώσεων, καταρρίπτοντας έτσι τα παλιά στερεότυπα.

Πώς γίνεται η χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία χορηγείται ενδοφλεβίως. Γίνεται συνήθως σε ειδικές πολυθρόνες και διαρκεί ανάλογα με το φάρμακο από μισή έως λίγες ώρες.  Η χορήγηση είναι ανώδυνη και σχεδόν πάντα χωρίς καμιά αντίδραση.

Ο ασθενής συνήθως έρχεται πρωινή ώρα και φεύγει ως το μεσημέρι.  Κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, μπορεί να διαβάζει, να βλέπει τηλεόραση, να είναι στον υπολογιστή ή να μιλάει. Δεν είναι επικίνδυνος για το περιβάλλον.

Η ενδοφλέβια χημειοθεραπεία επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, π.χ. κάθε 1,2,3 ή 4 εβδομάδες, ανάλογα με τα φάρμακα και τη δοσολογία.  Υπάρχουν όμως ορισμένα σχήματα που απαιτούν 3-5 ημέρες στη σειρά.

Χημειοθεραπευτικά φάρμακα

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία χημειοθεραπευτικών φαρμάκων που έχουν συγκεκριμένες ενδείξεις και διαφορετικές παρενέργειες. Για παράδειγμα πτώση μαλλιών και ναυτία δεν είναι παρενέργειες όλων των φαρμάκων. Τα περισσότερα χημειοθεραπευτικά φάρμακα, επηρεάζουν τα κύτταρα του αίματος και μπορεί να προκαλέσουν προσωρινή πτώση των λευκών αιμοσφαιρών, των αιμοπεταλίων και αναιμία.

Υπάρχουν ακόμα και χημειοθεραπευτικά χάπια που έχουν ιδιαίτερη πρακτικότητα. Υπό μια γενική έννοια, ακόμα και τα σύγχρονα στοχευτικά φάρμακα – πλην των αντισωμάτων – είναι χημειοθεραπεία.